Η ψυχοθεραπεία κερδίζει όλο και περισσότερο μια θέση στα σενάρια ταινιών ή θεατρικών έργων, με μεγάλη αποδοχή απο το κοινό.
Αυτό ίσως είναι ενδεικτικό για την ανάγκη που έχουν -περισσότερο σήμερα- οι άνθρωποι, να βάλουν τον εαυτό τους στο κέντρο και να αντλήσουν δύναμη και ελπίδα απο τις δικές τους δυνάμεις.
Όταν γύρω όλα αλλάζουν ραγδαία, η πιο σταθερή ανάφορά μπορεί να γίνει ο εαυτός μας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του κοινού της Αθήνας φέτος, έχει συγκεντρώσει η μεταφορά του μυθιστορήματος του Ίρβιν Γιάλομ "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" στο θεατρικό σανίδι.
Παραθέτουμε την συνέντευξη των πρωταγωνιστών απο το Αθηνόραμα:
Μεγάλο στοίχημα για τον Ακύλα Καραζήση και τον Νίκο Χατζόπουλο να ανεβάσουν σε παγκόσμια πρώτη το μυθιστόρημα του διάσημου ψυχοθεραπευτή και δημοφιλέστατου συγγραφέα Ίρβιν Γιάλομ।Τι τους ώθησε σε αυτήν την απόφαση; Όπως μας είπαν οι ίδιοι: «Σε μια εποχή κατά την οποία διακυβεύεται η ίδια η κοινωνική μας υπόσταση, απαντούμε με ιστορίες οι οποίες ανατρέχουν στα βασικά στοιχεία που μας ενώνουν ως ανθρώπους। Με μια δουλειά που ξεκινά από μια συνεργασία αμοιβαίας εμπιστοσύνης, σε ένα έργο που εξυμνεί την αξία αυτής της εμπιστοσύνης και σε μια παράσταση που ζητά, βεβαίως, την εμπιστοσύνη του θεατή»।Στο έργο ο ψυχαναλυτής Γιόζεφ Μπρόιερ (Ακύλας Καραζήσης) συναντά τον φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε κι επιχειρεί να τον βγάλει από την αυτοκαταστροφική κατάθλιψη। Επί σκηνής ξετυλίγεται η ανθρώπινη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και στον θεραπευόμενο।Το φανταστικό γεγονός της συνάντησης των δύο αντρών με παρατηρητή τον νεαρό τότε Φρόιντ (Χάρης Φραγκούλης) προκάλεσε τρομερό ενδιαφέρον στο ελληνικό κοινό πριν από δέκα χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιάλομ।«Πρόσωπα γνωστά, που άφησαν το στίγμα τους στην παγκόσμια Ιστορία, σε μια υποθετική συνάντηση την οποία ο Γιάλομ μετατρέπει σε συναρπαστική αφήγηση। Στη σκηνή όμως; Τι μεταφέρει κάποιος από ένα “ευπώλητο” μυθιστόρημα που ξεδιπλώνει έναν ολόκληρο κόσμο και μια εποχή κατά την οποία πρωτοξεκίνησαν πράγματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα, όπως η ψυχανάλυση και η ψυχοθεραπεία;» αναρωτιούνται οι δύο σκηνοθέτες-συμπρωταγωνιστές. Και απαντούν: «Ακριβώς αυτό που εντυπώνεται βαθιά στον αναγνώστη, τον ανθρώπινο πυρήνα της Ιστορίας. Την εξέλιξη μιας σχέσης ανάμεσα σε δύο άντρες, οι οποίοι ξεκινούν θωρακισμένοι με την πανοπλία του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης και, αφού ξεφλουδίσουν ένα ένα τα στρώματα της περηφάνιας και της άγνοιάς τους, φτάνουν στη θεραπευτική ανακούφιση που χαρίζουν η πραγματική ανθρώπινη επαφή και η εμπιστοσύνη. Όμως δεν μένει εκτός σκηνής και όλος ο υπόλοιπος πλούτος του μυθιστορήματος. Γιατί οι τρεις ερμηνευτές των βασικών ρόλων, και ταυτόχρονα αφηγητές της ιστορίας, ζωντανεύουν αυτόν τον κόσμο υποβάλλοντας στον θεατή πρόσωπα, χώρους και καταστάσεις».
Αυτό ίσως είναι ενδεικτικό για την ανάγκη που έχουν -περισσότερο σήμερα- οι άνθρωποι, να βάλουν τον εαυτό τους στο κέντρο και να αντλήσουν δύναμη και ελπίδα απο τις δικές τους δυνάμεις.
Όταν γύρω όλα αλλάζουν ραγδαία, η πιο σταθερή ανάφορά μπορεί να γίνει ο εαυτός μας.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, που το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του κοινού της Αθήνας φέτος, έχει συγκεντρώσει η μεταφορά του μυθιστορήματος του Ίρβιν Γιάλομ "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" στο θεατρικό σανίδι.
Παραθέτουμε την συνέντευξη των πρωταγωνιστών απο το Αθηνόραμα:
«Συνεργασία αμοιβαίας εμπιστοσύνης»
Το μπεστ σέλερ «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» του Ίρβιν Γιάλομ μεταφέρεται στη σκηνή, σε μια πρωτότυπη παράσταση, από τους καταξιωμένους σκηνοθέτες/ηθοποιούς Ακύλα Καραζήση και Νίκο Χατζόπουλο.
Μεγάλο στοίχημα για τον Ακύλα Καραζήση και τον Νίκο Χατζόπουλο να ανεβάσουν σε παγκόσμια πρώτη το μυθιστόρημα του διάσημου ψυχοθεραπευτή και δημοφιλέστατου συγγραφέα Ίρβιν Γιάλομ।Τι τους ώθησε σε αυτήν την απόφαση; Όπως μας είπαν οι ίδιοι: «Σε μια εποχή κατά την οποία διακυβεύεται η ίδια η κοινωνική μας υπόσταση, απαντούμε με ιστορίες οι οποίες ανατρέχουν στα βασικά στοιχεία που μας ενώνουν ως ανθρώπους। Με μια δουλειά που ξεκινά από μια συνεργασία αμοιβαίας εμπιστοσύνης, σε ένα έργο που εξυμνεί την αξία αυτής της εμπιστοσύνης και σε μια παράσταση που ζητά, βεβαίως, την εμπιστοσύνη του θεατή»।Στο έργο ο ψυχαναλυτής Γιόζεφ Μπρόιερ (Ακύλας Καραζήσης) συναντά τον φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε κι επιχειρεί να τον βγάλει από την αυτοκαταστροφική κατάθλιψη। Επί σκηνής ξετυλίγεται η ανθρώπινη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον θεραπευτή και στον θεραπευόμενο।Το φανταστικό γεγονός της συνάντησης των δύο αντρών με παρατηρητή τον νεαρό τότε Φρόιντ (Χάρης Φραγκούλης) προκάλεσε τρομερό ενδιαφέρον στο ελληνικό κοινό πριν από δέκα χρόνια, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιάλομ।«Πρόσωπα γνωστά, που άφησαν το στίγμα τους στην παγκόσμια Ιστορία, σε μια υποθετική συνάντηση την οποία ο Γιάλομ μετατρέπει σε συναρπαστική αφήγηση। Στη σκηνή όμως; Τι μεταφέρει κάποιος από ένα “ευπώλητο” μυθιστόρημα που ξεδιπλώνει έναν ολόκληρο κόσμο και μια εποχή κατά την οποία πρωτοξεκίνησαν πράγματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα, όπως η ψυχανάλυση και η ψυχοθεραπεία;» αναρωτιούνται οι δύο σκηνοθέτες-συμπρωταγωνιστές. Και απαντούν: «Ακριβώς αυτό που εντυπώνεται βαθιά στον αναγνώστη, τον ανθρώπινο πυρήνα της Ιστορίας. Την εξέλιξη μιας σχέσης ανάμεσα σε δύο άντρες, οι οποίοι ξεκινούν θωρακισμένοι με την πανοπλία του εγωισμού και της αυτοπεποίθησης και, αφού ξεφλουδίσουν ένα ένα τα στρώματα της περηφάνιας και της άγνοιάς τους, φτάνουν στη θεραπευτική ανακούφιση που χαρίζουν η πραγματική ανθρώπινη επαφή και η εμπιστοσύνη. Όμως δεν μένει εκτός σκηνής και όλος ο υπόλοιπος πλούτος του μυθιστορήματος. Γιατί οι τρεις ερμηνευτές των βασικών ρόλων, και ταυτόχρονα αφηγητές της ιστορίας, ζωντανεύουν αυτόν τον κόσμο υποβάλλοντας στον θεατή πρόσωπα, χώρους και καταστάσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου